Abdurrahman Yıldız Şiirleri - Şair Abdur ...

Doğumdan mezara kadar
Sevilmeyen arkadaş var
Ondan büyük düşman olmaz
Kişinin öz nefsi kadar

Doymak nedir asla bilmez

Öyle şuur verki ya RABB, sensiz nefesim olmasın
Nazargahın olan kalbe, iblisler pusu kurmasın
Settar’ınla ört aybımı, Ğaffar’ına sığınmışım
Nefs elinden perişanım, akibet niran olmasın

Ol Habibin Muhammed’in, yüzü suyu hürmetine

Aslı birşey değildi, cümle alem biliyor
Gölgesi iz bıraktı, bir türlü silinmiyor

Nefsin elinde köle, Şeytan’ın oyuncağı
Tevazudan anlamaz, elde kibir bayrağı
Dert ve keder anında alkoldür sığınağı
Yâ Rabbi nüsretin ver, kalpler mühürlenmeden
Tevbeyle tanışalım, Melek-ül Mevt gelmeden

İnsanı asi eden
Şeytana asker eden
Dünyayı berbat eden
Cehalettir cehalet

Doğru yoldan saptıran

Paslı bir demir iken, körüklerde üflendim
Demirci çekiciyle, dövülüp şekillendim
Aşıklar dergahına, bende katılam dedim
Daha ilk basamakta, ayan oldu onlara
Dediler bu mücrimdir çabuk tıkın anbara

Anne, söyle babama, ben o şapşala varmam
Ömürde bir kez olur, evliliği karartmam
Seveceğim erkeği, başkasına aratmam
Gönül seveni arar, zengin, fakir farketmez
Beni ciddiye alsın, bu kız sözünden dönmez

Gecenin seher vaktinde
Gördüm Nazlıyı Nazlıyı
Elindeki kova ile
Gördüm Nazlıyı Nazlıyı

Sağıyordu koyunları

Birlikten barış doğar felaket ayrılıkta
Kardeşlik bozulunca çırpınır bataklıkta
Çağa ışık tutuyor Kur-an’ın ayetleri
Doğan İslam güneşi batmayacak mağrıpta

Bizleri kavim kavim yaratan mevlamızdır

İnadını terketmezsen
Güler yüzü göremezsin
Dostluğunu bilemezsen
Hayat sana zindan olur

Helal haram demez ise