Abdurrahman Şiiri - Suat Zobu

Şu anda 98 yaşında olan Amcam Abdurrahman Zobu, Rahmetli Babam Mustafa Zobu ve onların nezdinde tertemiz tüm Anadolu insanımıza ithafımdır.
…………..

O saf, masum, temiz ve candan,

O insan, insan gibi insan,

Abdurrahman.

Darb-ı meseldir bilir “Elini, belini, dilini”,

Beş vakit secde eder,

Hakk’a açar elini,

Dua eder, diler dileyeceğini kalpten,

Aracısız,

Bir olan,

Rahim ve Rahman,

Doksan dokuz isimli, doksan dokuzuna kurban…

Riyadan uzak, candan, yürekten,

Bir Anadolu insanı Abdurrahman…

..

Ne şalvar giyer,

Ne garip bir cüppe ne de başında sarık,

Anadan atadan,

Ne görmüşse o,

Abdurrahman,

Tekke bilmez, tarikat bilmez,

Allah’a el açar, aracısız yalvarır,

Her gün beş vakit başı secdeye varır.

Küçükle küçüktür, büyükle büyük,

İnsanlığı artar, eksilmez…

Saf Anadolu insanı, insan gibi insan…

Tertemiz sakalı, tertemiz yüzü,

Adam gibi adam; Abdurrahman…

Abdurrahman,

Benim ÖZ AMCAM…