Kırşehir doğumlu ve Ankara' da yaşıyor. Beş kız kardeşe sahiptir. Bülent Ecevit üniversitesi elektrik elektronik mühendisliği mezunudur. İş hayatına Bilkent Şehir hastanesinde başlayıp Merkez Ankara Projesinde devam etmektedir.
Kıskanıyorum seni bulutlardan toplarken,
Güneş ışığında bile seçilebilirliğin vuruyor gözlerime,
Bir yanını kaybetsem,
İki dağın arasında sıkışmış gibi selde kalıyor şehirlerim,
Bin gülüşünden bir azalsa,
Bir bakışla inandıracağım sizi her şeye,
Masumluğu, çocukça ağlamayı göreceksiniz yanı başınızda,
İnandıklarınız yarım kalacak belki de,
Tamamladıklarınızla uçuruma daha da sürükleneceksiniz,
Ağır geliyorsa adalet,
Tek tek atacaksın doğrularını,
Yalan değil bu gördüklerim,
Adaleti arayanların çürüyen bedenleri gömülmüş,
Toprak hakkını arayanlara teslim ve bir bir hapsediyor içine,
Can çekişiyor dünyanın alın terleri,
Haykırıyor fakat sükunetten farksız çığlık gibi dilsiz kalıyor,
Metrelerce dalgayla sahile vurdu gözler
Kıyıda ki sessizlik sağırlıktan
Konuşmuyor diller ellere
Yavaş yavaş ölüyor yürekler
Ya gel anlat bize çiçek bahçelerini
Ya da küfrü dinlemeden uzanalım sonsuzluğa
Kendinin mi sandın bana bakan gözlerini?
İnce belli bardaktan çayı içerken ellerinin aitliği sende miydi?
Sevincinin yanı başındaki damlalarmıydı acaba yanağını ıslatan?
Nefesindeki sıcaklığın nereden geldiğini de düşündün mü hiç?
Bence soru bataklığından çık ve bana ait olan elini bana ait olan kalbine koy...
Kelimeler bitti ve intihara sürüklendi
Geçmişe yandı ve gelecekte külleniyor
Gökyüzün de ışık gösterecek,
Ne ay kaldı ne de kutup yıldızı,
Kaybediyorum tüm samimiyetimi,
İşte öyle bakma çocuk,
Yetişkinmiş gibi,
Dertler denizinde yüzecekmiş gibi,
Karanlıkta görüyormuş gibi,
Bakma!
Sol elini cebine koymayı öğrenme çocuk,
Kapılar ardındaki odalarda umutsuzca tükenen hayaller, hayalleri zincire vuran kılıklar,
duyguları yönetenler,
duyguları yönetilenler,
geleceğini satanlar ve geçmişiyle birlikte satın alınanlar, ömürlerini tükettirenler ve hayatını verenler,
maskeyle dolaşanlar,
yalanla beslenenler,
İlham aldığım bu sonsuz evrene borçluyum seni,
Tüm olasılıkların bana ait olduğunu gösteren duygularımız,
Kan uyuşmazlığı olmayan bedenimiz...
Ve yaradılışta kesişmiş yolumuz,
Bundandır birbirine benzer kokumuz,
Şimdi tüm tesadüfler biçare...
Bir yudum insan seyiriyor yanı başımda,
Cümleler arttıkça artıyor, kulaklarımda,
Zor olana eğiliyor hislerim,
Kavga ediyorum sonsuzlukla,
Bitecekmiş gibi çırpınıyor dilim haksızlığa,
Tüm vücut haykırıyorum ufak bir umutla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!