Önceleri; göğsümüzü bir örs bir gibi döven,
Onu bir kalıba koyan imanımız vardı.
Ümidimiz, şükrümüz, tevekkülümüz vardı.
Avuçlarımızı açıp yalvaracak yüreğimiz,
Yağmur istemeye yüzümüz vardı.
Duaya şemsiyesiyle giden, umut dolu,
Karanlığın koynunda, hicranla uyuyorum.
Dolunay okşuyor saçlarımı,
Yastığım yalnızlık, ört beni gece.
Soğuk terler döküyorum, üşüyorum.
Duanın gölgesinde, ümide yürüyorum.
Yıldızlar seni anlatıyor bana.
Bir yol hikayesi, dünden yarına.
Bir tutam hayattır, hikayem benim.
Sevinçten hüzüne, beni salmakta,
Bir tutam seyirdir, hikayem benim.
Zaman ki bilinmez, patika bir yol.
-
Mehmet Ali Tapşık
Tüm YorumlarŞanlıurfamızın yetiştirdiği bir değer, Şair, Aktivist ve Şanlıurfa sevdalısı ağabeyim. En kısa zamanda kitabınızı bekliyoruz. Başarılarınızın devamını dilerim.