Abdurrahman Kaan Köker Şiirleri - Şair A ...

Seni o kadar çok hayal etmiş
ve bundan o kadar çok
söz etmişim ki
sonunda
anlayabildim.
Kimse ama hiç kimse,

Sen ki bir mısranın
olur olmaz yerinde gülümseyen
hayalsin,
mavisin, maviden de beyaz.
Belki gökyüzüsün
belki deniz,

Seni görüyorum,
gözlerini görüyorum.
Işık saçıyorsun,
gülümsüyorsun.
Yüzünde;
en pahalı çiçekleri kıskandıran

SAKALDAN ÇIKTIK YOLA

Kör jilet kesmiyor
sakalı
geçenlerde bir şiir vardı
aklımda

Yaşamak seninle güzel.
Seninle güzel hayat.
Gülmek seninle,
umut etmek,
özlemek,
hatta ağlamak;

Bu sevda
yaman sevda
yüce sevda
ulu dağlar kadar yüce sevda
okyanuslar kadar derin sevda
ve yine

İşte “papatya diliyle” seviyorum seni
Al götür neyim varsa
İncitme beni
Yeter Allah aşkına
Al götür yüreğimi senin olsun.
Ayaklarıma pranga vurulsa ne yazar

Gidersem,
bütün renkleri bırakırım
da
maviyi alırım yanıma.

Gidersem

Elveda derken başlayan bir
özleme kucak açar yüreğim;
git yiğidim,
git yüreklim,
git yürek koyduğum,
al götür yüreğimi de

Gelecek adına
kurduğum bütün hayallerimi
bir sinema perdesi
gibi
içine sığdırdığım
gözlerin