karşımda duran yüce dağlara
saçlarıma düşen beyaz karlara
sesimi duyan telli sazlara
senin adını yazmak istedim
sonu olmayan uzun yollara
Ah çeke çekemi geçecek ömrüm
bekliyorum baharı açmıyor güller
ellere bayram bana hüzün
susadım bir kadeh ver meyhaneci
Dolan kadehlere gönül verdim
Gecenin aydınlığında yıldızları seyrettim dün akşam
ilk karşılaşmamız aydınlık bir yaz gecesiydi
maziye daldığımda deniz rengi gözlerini hatırladım
altın sarısı saçlarını çocuksu gülüşlerini
el ele tuşup dolaşmayı öyle özlemişimki
hasretin sevgimi aştı bu yaz gecesinde
Mazi bir gül solunca gül goncada solunca
Seninle biz arkadaş olunca
........
Çiçekler solablir
Yapraklar solabilir
Güneş batıdan doğabilir
Yalnızlık içine düşmüş gibiyim
sanki bu dünyaya küsmüş gibiyim
herşeyim var ama mutlu değilim
Özgürlük denen şey güzel bir hece
şu hislerim sanki bilmece
Severken yananlar var
ağlayan analar var
yerden yere vuranlar var
hepsi senin kulun Allahım
Gitme kal dşyenler var
Kollar yürekler açık olsun
başkalrını sevebilmek için
insan önce kendini sevmelidir
pamuk prensesin öyküsünde olduğu gibi
ayna karşısına geçipte
en güzel kim kim diye
yüreğim sıkıldı gözlerim doldu
tüm güzel günlerim bir mazi oldu
sakın sorma bana arkadaşım ne olur
galiba birazdan ağlayacağım
bir günde gelmedi senden bir mektup
geceleğin koynuma aldığım yalnızlığım
uyandığımda hasretimdr
yanı başımdaki hasretin
ben soğuk koğuşlarda
titreyerek gün saydım
senin hatırana.canım annem
zamanlardan zaman seçtim
adını yarim koydum
mevsimlerden mevsim seçtim
adını hasret koydum
sevdalardan sevda seçtim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!