Mutluluğu neşeyi tattınmı hiç
umutla beklerken yıkıldınmı hiç
rüzgarlardan selam bekledinmi hiç
arayıp bulamayıp kahroldunmu hiç
taht kurduğun kalplerden silindinmi hiç
Sevgi denilince hep içimizde
kabaran coşan duygularımızı tutkularımızı anlar
onun çevresinde bir kaza öreriz
oysa sevginin dışa vurumu
içimizdeki büyüklüğünden daha önemlidir
Baharda açan çiçeyim
arıyorum aşkınla dolu günlerimi
kalbimde beslediyim meleğim
ağlıyorum sensiz geçen günlere
Hayalmi oldu sevgilim
Saatlerce telefona bakıp çalmasını beklemenin
nedemek olduğunu bilirmisin
numaranı sen çıkarsın diye çevirip
bir başka sesle karşılaşmanın
verdiği acıyı bilirmisin
Sarılıp boynuma elimi tutardın
nereye gitsem yoluma bakardın
bir gül gibi arzu ile koklardın
şimdi hasretinle kuruttun beni
Sendin o gün bana dur gitme diye
Sen orada ben burada
Aşkımız kaldi yarıda
Bilmiyrum bu sevdada
Suç hangimizde
Sen orda ben burda mutsuz
sen canımsın gönlüm sende
senin aklın başka yerde
öyle bağlandımki sana
tutkunum ben sana tutkun
kalbine gireyim
Yaz kalemim yaz tüm duygularımı
kalbimdeki sevgiyi arzularımı
hayattaki çilemle yorumlarımı
içim deki feryadı anlat artık
Onun gözlerinde gökyüzü sanki
Seni düşünmek zor geldi bana
hasretin kalbimi yakıyor her gün
allahtan ümit kesilmez asla
yine de yüzyüze geliriz bir gün
Biliyorum unutup gitti diyorsun
fedakar olan insan
gönülden sevendir
yürekli olan insan
kendini bilendir
umutlu olan insan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!