Abdurrahim Karakoç Şiirleri - Şair Abdur ...

Yem havası çalan yırtık boruyu
Kime öttürürsen öttür yâ Rabbi.
Güdülmeye layık ha bu sürüyü
Kime güttürürsen güttür yâ Rabbi.

Tabanda pencere, tavanda kapı

Kaldırdığın her taşın altında ABD var
Her pisliğin içinden kesin Siyonizm çıkar
Ayırmak mümkün değil bu ikili ortağı
Mayalar aynı maya, damarlar aynı damar.

18.10.2007/Vakit

Önce ellerinde İncil,
Sonra omuzlarında tüfekle geldiler.
Evleri, ekinleri bizim olan topraklara
Uzak ülkelerin uğursuz insanları...
Ne hakla geldiler anam,
Ne hakla geldiler?

Gücümüz kâfi değil, pek naçarız Allah'ım
Tavşan yavrusu görsek hep kaçarız Allah'ım
Yalvarırız kapında el açarız Allah'ım
Bizleri kamusalcı BAŞ'a muhtaç eyleme

Ne zaman yola çıksak yoldan çevrilmekteyiz

Yüklediler her belâyı
Çeke çeke akşam ettik.
Sıkıntıyla dişimizi
Sıka sıka akşam ettik.

Kuş saydılar “kör-budala”

Tellerden dökülen huzur havası
Katran; yağlıkara bezir havası
Yitti ilimizin hazır havası
Birde gıdıklarlar bizleri hasan.

'Gayrı doğmaz' deriz, güneş batarken

ÇANKAYA hep ÇANKAYA, usandık bıktık artık
HİLALKAYA yok mudur şu bizim memlekette?
Ülkemde huzur bozan üç-beş hayası yırtık
Kirli birer cep oldu pantolonda, cekette.

25.04.2007/Vakit

Ya... işte böyledir kardeşim Hasan
'Kazan ver, yiyelim, sen bak' diyorlar.
Yiyince dursalar gam değil amma,
Üstelik, adama 'ahmak' diyorlar.

Tecavüze uğrar din, ahlâk, töre

Kadim zamandan beri varlık kaidesi bu
Yaylalar sümbül kokar, gül nesli gülden doğar
Aşk ile yananların külüne düşerse su
Yeni aşk fidanları soğumuş külden doğar..

26.02.2007/Vakit

Siyaset meslek olur, insanlar keneleşir
Büyükler fil-gergedan, küçükler süneleşir
Ruhlara perçinlenen kelepçeler çözülmez
Günler uzar ay olur, haftalar seneleşir..