Abdurrahim Karakoç Şiirleri - Şair Abdur ...

Müdür, Bakana yağ yakar
Tel parası kesemizden.
Teri bile şipir kokar
Gül parası kesemizden.

Kahvaltısı kaymakla bal

Benden selâm söyle Hırçın Dede'ye
Yazıktır, yoğurdu yola dökmesin...
Hem akla zarardır, hem de mideye
Şahlanıp Zemzem'e Kola dökmesin.

Zirveye yükselmek pak niyet ister

Çok aylar geçti aradan… Hâlâ sorarlar: “neden başka yerdesiniz? ”. Sanki Brütüs’lük yapmışız gibi “Siz de mi? ” diyorlar.

Mektuplarda, yüz yüze görüşmelerde, hatta bazı yayın organlarında ismim verilerek fikirsizlerin tenkidine tabi tutuluyorum.
Bilmek isteyenlere adlı şiir ısrarlar üzere zaruretten yazılmış bir şiirdir.

Tek arzum artık bu lüzumsuz sorunların ve sitemlerin kapanması, herkesin kendi doğru bildiği yolda yürümesidir.

Gerçeğin hayâlden en bariz farkı
Uzağa atarsın, yakına düşer...
Öyle günler, öyle simalar var ki
Unutmak istersin, aklına düşer.

19.4.1985

Ham ervahta her zaman endişe var, evham var
Benimse insanlığa, adalete sevdam var
Varsın gökler gürlesin, varsın şimşekler çaksın
Hak bildiğim hususta ne korkum ne pervam var.

20.09.2007/Vakit

Siz mesela Emire’ler, Mehmet’ler
Gıdıklasam gülersiniz değil mi?
Siz aklı kısalar, derdi dehşetler
Gıdıklasam gülersiniz değil mi?

Sarmış kalbinizi bir çelik perde

Palavra karlarına Hak güneşi doğarsa
Üflenip şişirilen umutlar suya düşer
Susamış topraklara bir gün yağmur yağarsa
Yapıp tapındıkları mabutlar suya düşer..

09.04.2007/Vakit

Ekinden umudu kestik
Domuz bir değil beş değil.
Akrep doldu yorgan, yastık
Bu iş bildiğin iş değil.

At belleyip vurduk eyer

Yüzsüzler bir günde bin iş bitirir
Gidip gidip gelen biz olduk gardaş.
Kurbağalar duysa aklın yitirir
Dövüldükce gülen biz olduk gardaş.

Daha bunlar değil derdin yeğini

Gözlerim, yollarda serili kilim
Yüreğim, denizde bir garip balık
Yaralı kekliktir ağzımda dilim
Ben, kendi türkümü anlamam artık.

Dağa kaçmış ceylan güldeki koku