Abdurrahim Karakoç Şiirleri - Şair Abdur ...

Hilkatten bugüne her ne çektiyse
Zekâsı kıtlardan çekti insanlık.
Hazar zamanıysa, sefer vaktiyse
'Gel'lerden, 'git'lerden çekti insanlık.

Putçular put dikip dünyalar vurdu

Öküzlere öküz demek
Affedilmez suçtur evlat!
Doyurmuyor artık ekmek
Ekmek bile açtır evlat...

Kepazelik boydan aştı

Şaron neyin olurdu, Olmert neyindir senin?
Golde Meir ninen mi, dayın mı Netanyahu?
Akan çocuk kanları belki suyundur senin
Elini göğsüne koy, birazcık utan ya hu.

19.01.2009

Karagözlüm, kavuşmayı beklerken
Ayrılığın vakti geldi, duydun mu?
Beraberce diktiğimiz çiçekler
Açılmadan önce soldu, duydun mu?

İçimde acıdan ırmaklar çağlar

Paylaştık zahmet çekmeden İslâmlık mirasını
ibadet etmeyiz Hakk’a almadan kirasını
Esiriz nefsin elinde, bilen yok çaresini

Namaz, oruç, hac ve kurban hep riyadır, hep riya
Bir acayip ümmet olduk ey Resul-ü Kibriya!

Başkalaştı hasbahçenin kokusu
Bülbül gülü kirletecek, korkarım..
Kıçın kıçın yüzmektedir su kuşu
Ördek gölü kirletecek, korkarım..

Tüm sular yokuşa doğru akacak

Kart maymunlar yuvalandı ağaca
Soylu gülün saf rengini bozdular
Ötüyorlar kurbağaca, kargaca
Soylu dilin ahengini bozdular..

22/08/2005/Vakit

An deinen blonden Haaren mein irres Herz
fesselten sie, kann nicht freigesetzt werden Mihriban ?
Der Tod ist nicht heftiger als Trennung an Schmerz
Wer nicht sieht, wird nicht in die Lage versetzt werden Mihriban.

Wird „Geliebte“ erwähnt, fehlt Feder aus der Hand

Yıldırımlar sağdım umut bahçeme
Hasretimi yangınlarla süsledim
Depremleri dost eyledim geceme
Yüreğimde fırtınalar besledim...

Bekledim ki sen gelesin yanıma

“Sılaya dön” diye mektubun geldi;
Sılayı sılada yitirdim anam.
Biten takvimlere sattım geçliği,
Uykuyu rüyada yitirdim anam.

Özü bulmak için indim derine;