18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Çocuk mahallemizin henüz konuşmuyordu,
Ne bir iletişimi ne tepki veriyordu…
Otizm belirtileri apaçık ortadaydı,
Tanısı olmasa da üç beş belirti vardı…
Göz göze gelmiyordu karşısındakilerle,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta