Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Abdullah Yüce'nin tüm şiirleri çok güzel bence.
Fakat ikinci, üçüncü okumada daha bir seviyor insan. Mesela Nilüfer şiiri.
İlk okuduğumda beni pek ilgilendirmeyen, ama çok ustaca anlatılmış bir aşk hikayesi sandım. Tekrarında, bunun platonik bir aşk olduğunu düşündüm. Artık, aradığı aşkı bulamayanların kafasındaki, muhtelif kurguları özetlediğini hissediyorum bu şiirin. Nerdedir bilinmeyen, asla vaz geçilmeyen sevgilinin, sevmeye doyamadığımız, yerine kimseyi koyamadığımız aşkımızın, bir çiçekle sembolize edilmesi... Çok hoş ve çok akıcı buldum doğrusu
Tebrikler Abdullah Yüce