Abdullah Yaşar Erdoğan Şiirleri - Şair A ...

ÖFKE

Öfke! ...
Sinirlilik ve kızgınlık hali denilir,
Mantık yeteneğini kaybetme bilinir,
İnsanın muhakeme etmesi güçleşir,

Sana kardeşim dedim, canımdın.
Sen her zaman benim baş tacımsın,
Sense beni, çamurlarda bıraktın,
Neyleyim senin kardeşliğini?

Beni öylece naçarsız bıraktın,

KAYBEDERSİN

Bu dünya dedikleri yer,
Kısa bir zaman dilimi.
Müslüman’ın sevdiği yer,
Olmalı Cennet âlemi.

KORU KENDİNİ

Kaba kuvvet ile bulunmaz,
İtimat dediğin sermaye.
Müslüman’ım demekle olmaz,
Değmeli alınlar secdeye.

YALAN

Yalan! ...
Her türü İslamiyette yasak edilmiş,
Dil kötülüklerinin başında gelirmiş,
Pek çok afetlerinde sebebi bilinmiş,

ZAMANIDIR

Dermanda, fermanda, harmanda senin,
Bugünler mahsül almak zamanıdır.
Gör bak, kime kaldı dünya dediğin,
Kazancı hesap etmek zamanıdır.

Türk-İslam âlimleri serisi – 15




ZÜNNUN-İ MISRİ

Lime lime doğrayın beni,
Bu sevdadan uyanmam.
Taşlarla ezin bedenimi,
Bu yoldan asla dönmem.
Ey Büyük nebi;
Âlemin en güzeli sensin,

DOĞRU – YANLIŞ

Beşer acziyetini bilmeli,
Kendini zelil-hakir görmeli,
Kâinatı Hakk için sevmeli,
Doğru her yerde birdir efendim.

(Şehitlerim, Can Şehidlerim: 35)
(Yemâme’den önce şehid düştü)

Hâbib Bin Zeyd (RA)

Babasının adına, Zeyd bin âsım denir,