ben... ayırmam gözümü,
hep peşinden bakardım,
sen...nefretin yüzünden,
köşe bucak kaçardın.
ben...senin gittiğin yere,
gölgesinde duracak bir dal büyüttüm,
tane tane yağan kar,dalı kırmakta.
dinmeyecek sandığın,dalgalara direndim,
tek bir dileğim vardı,
kalmak için ayakta.
körpe denilen yaşta,
İkimizde bir tuttuk,değerli ne var ise,
Sen bohçana atardın ben masa üstüne attım.
Bu anlamda farkın yok, senin de benim gibi.
Bulaşınca virüsler,sistem çöktüğü anda,
Sen atardın naftalin,ben ise format attım.
Safakta doğmassa güneş,
Düşünce, tutmassa eş,
Özlemiyorsa kardeş,
Atarım...
Zor günde, olmayanı,
Açı doyurmayanı,
göz göze geldiğim ilk gün,dün gibi gelir bana,
gözlerinde gördüm seni,uyku tatmadı gözüm.
gözlerinde buluştum, orada başladı sevdam,
kederi gözlerinde,neşeyi gözlerinden okudum.
yağmur olur gözlerin,çeşm-i giryana dönen,
biz tam yedi kardeşiz,ben altıncı sırada,
kalabalık içinde büyümüşüm arada.
dünyaya geldiğimde,bir süre yokmuş adım,
dokuz aylık olunca,yürümeye başladım.
Şimdi hayata dair,duyduğum pişmanlıkta,
Başka suçlu arardım,gururum olmasaydı.
Ardından gece gündüz,ne kadar varsa hayalim,
Şimdi gerçek olurdu, yüreğim ağlamazdı..
Gurur hür olduğunda, zincire vurulur gönül,
En büyük hayallerini kurdun benim üzerime,
İlk ağrıyı ben tattırdım, ilk kez benimle oldun anne.
Sana anne diyecektim sonradan.
İlk heceyi sen öğrettin,
İlk senin adını söyledim.
Anne...
Hep şikayet etsek de güya geçmiyor günüm,
En çok harcadığımız, zamanın fakiriyiz.
Yalnız yaşayabilsem,dünyada tek olurdum,
Kendi kendine yetmez,umut dilencisiyiz.
Sadık bir dost gibidir, alır hüzünlerimi,
Bir derim iki olmaz, yapar dediklerimi.
Dar günde geniş günde, çalarım kapısını,
Sevinirken ağlarım, üzülürken ağlarım.
Alemşumul bir duygu, verilir her insana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!