DİYEMEDİM
Sen çekip giderken bakmadan ardına,
Ardında ben taş bastım bağrıma.
Bağlandı saçların elime ayağıma,
Ayrılığı bıçak yaptın çaldın boynuma,
Sen hiç yolculuk yaptın mı
Erzak çantanı yastık yapmışsındır
Bilirsin yapraklardan yatak yapmasını da
üşümiyeyim diye birde ateş yakarsın
Çakal sesleri ile uykuya dalarsın
Bir tarafın ateş öbür tarafın buz gibi kalktıysan
Bir başkasını görmüyor bu gözler sana açlar,
Çok susadım susuzluğumu gidermiyor saraçlar,
Yakında olsan da sana ulaşmıyor araçlar,
Yanına varacak beyaz bir tay lazım.
Gururlanma insanoğlu,
Başlangıcın iki damla su.
Mezarın evin olmuş,
Kefenin eşin olmuş,
Ne olmuş giridanı vurduysam denizinden?
Oda her yanımı çizdi zaten.
Ne bileyim o kadar çırpınacağını,
Kolumdaki izlere say Antalya.
ABDULLAH
Arif ile melek oğlu,
Bir seher vakti doğdu,
Dünyaya geldin de ne oldu?
Unutmak istiyorum seni,
Kırlarda dolaşmak,
Çiçekleri toplamak bıkmadan,
Bulutlara uzanıp dokunacakmış gibi,
Maksat düşünmemek seni.
Seni anlatıyor ANTALYA bana,
Seni anlatıyor Akdediz
Meltemi nefesini poyrazı hasretini
Sonsuzluğu anlatıyor sonsuz bucaksız genişliği.
Ve ben ortasında kaybolmuş balıkçıyı,
Seni arıyorum.
NE OLUR GİTME
Ne olur gitme Baba,
Hani bu sefer sondu,
Hep yanımızda kalacaktın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!