Kırıkkale ili Keskin (o zamanlar Ankara nın ilçesi idi) 1953 tarihinde fakir 6 çocuklu ailenin 4 üncu çocuğu olarak doğmuşum.
Elektrik yok 14 numara gaz lambasında 1oda 1salonda yaşıyoruz. Çok zaman olmuştur aç yattığımız. Başkalarının ayakkabısını giyerek sınava gittiği mi hatırlarım.
Ailemde ilkokulu bitirip yükseğine devam eden ilk bendim.
1967 de asker oldum.
1976 da evlendim.
1979 oğlum Eser doğdu,
1980 kızım Esen doğdu.
1997 de babamı kaybettim.
2001 kızım evlendi
2004 de kadrosuzluktan emekli ...
Ben ece (efe, ege, ecem …….)
Ne tatlı çocuk diyorlar bana,
Hayır, yirmi bir aylık kocamanım baksana,
Çoğu şeyleri henüz anlamış değilim ama,
Koskocaman bir dünyadayım inansana.
Çocuk sahibi olmadan hiç düşündük mü?
Ne kadar ufak olsa da kim taşır sürekli karnında
Dokuz ay on gün, kafa, yumruk ve tekmelerle
Yani iki yüz seksen gece ve gündüz.
Doğum sancılarını; çocuğuna olan sevgisiyle
İlk sonbahar yağmuruyla oturduk hayli dertleştik.
Ben önündeydim camın, o arkasında sen uzakça bir yerde.
Yağmur şehrin tüm seslerini örterken “kapat gözlerini,
Gönül kapılarını aç “ dedi bana, senin için bir mısra mırıldanmamı,
Bir renk tutmamı, başını dizlerime koyduğunu düşünmemi söyledi.
Yaz beni bir kenara
Gönlünde tükenen, bana ait sevgiyle,
Mürekkebi bitmiş bir kalem edasıyla
Yaz beni bir kenara.
Oysa ben seni yazamadım,
Yarasa ses dalgası yayar
Gelen yansımalara göre
Karşısında engel mi, duvar mı?
Yoksa ip mi var anlar,
Buna göre yön çizer.
Gecenin sessizliği tüm gücüyle çökünce üzerime,
Herkes derin uykulara dalınca,
Ben de uzanırım yatağıma.
16 Raunt sopa yemiş boksör edasıyla.
Tüm dertlerim sarıp sarmalar her tarafımı
Dertler havuzunda; akıntıya karşı,
Bir aile düşünün ki,
Belki yüzlerce gönül birleşmiş,
Birbirlerinin yüzlünü görmedikleri halde
Ayni sese kulak verirler
Adı mı? “MIYMINTI “ radyo
Ömür dediğin nedir ki !
Sevmek, sevmek ve sevilmek
Doğarsın sevilirsin, Büyürsün seversin
Bakmışsın ki gelip geçmiş ömür.
Okula gidersin öğretmeni seversin
Yağmurla kokun geldi,
Beraberinde selamınla.
Gözyaşların karışmış yağmura,
Benim gibi ağlamışsın sen de.
Ağla canım ağla,
Bir seher vaktinde,
.........................................Sıla dönüşünde.
O nu gördüm köşede,
........................................Beni beklercesine.
Sonra koştum ona,
......................................... Delicesine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!