Bir kalbim var dört parça,
Birisi babama ait,
İkincisi anneme,
Diğeri sevdiğime,
En büyüğü de Vatanıma
Bu kadar çok sevme beni,
Seni anlayamaz yorgun gönlüm.
Çok bağlanma bana.
Sevgin korkutuyor beni.
Sevme beni.
Sensiz günleri,
Senli günlerle,
Yıl farkıyla tekrar ederek,
Aldatıyorum gönlümü.
Yaşanmışlığımızın her nefesini
Minik pembe dükkânın kapısını yavaşça açıp içeri girdi genç kız.
Burnunun üzerindeki küçük yarım gözlükleriyle kendisine gülümseyen tezgâhtara,
´Biraz gözyaşı istiyorum´ dedi.
´Hatta biraz değil, elinizde ne kadar varsa.´
Sustu.
´Sadece iki şişe´ dedi tezgâhtar,
İnsan; gerçek sevgiyi bilemez ki aslında,
Hiç yaşamadım sanır,
Ne bir sevgilim oldu ne de sevdim der
Tek sevgiyi bilen annelerdir
Sevgi nedir sence.
Uzun bir aradan sonra seni;
Çekiştirdim, resimlerine.
Gönül kapımı açtım,
Karşımda gülen bir yüz
Beni bekliyor sessiz sessiz
Sen hiç merak etme
Sensiz mi ne yapacağım?
Salya sümük ağlamam,
Fotoğraflarını da saklamam.
Deneme beni derdim,
Bir kez olsun,
Seni sevmiyorum de.
Sanıyorum beni seviyorsun,
Seni sevmiyorum de.
Senin sevgin var ya,
Gönül sitemde, canlanır hayalin.
Her an yok olacak korkusu ile
Sindire sindire tazelerim benliğimde,
Kıpır kıpır o ela göz kırpışlarını.
Sanki uzansam değecekmiş gibi
Neredesin, kiminlesin, bilmiyorum.
Özlüyor yüreğim, al, al!
Güneş tutulurda her yer kararır ya birden,
Sen gideli Güneş kurtulmadı, ay hala hilal.
Hayatım kapkaranlık Aydınlığa hasretim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!