Yollar uzun, uzar gider.
Ömür dediğin bir anda geçer.
Ayrıysa insan sevdiğinden,
Ne aylar geçer, nede yıllar.
Ömür dediğin takvimden deşen yaprak misali;
Güzel kız!
Biri yakmış gönül şehrimi;
Issızlık çökmüş içime,
her taraf viran.
Talan edilmiş yağmalanmış.
Dorugunda en güzel duygular
Eser hasret rüzgarları, penceremden içeriye girer
Yokluğunda sarar beni özlem dolu geceler
Daha dün buradaydı hani nerde sevenler
Bir bir yalan olmuş mutluluk dolu günler
Gözlerin düştü yine aklıma beni benden alan o gözler
Bu gece seni düşünüyorum!
Sönmüş bir yıldız gibi duruyorsun karşımda.
Işıltın kaybolmuş,
güzelligin yitip gitmiş...!
Ve!
Eserken hasret rüzgarları
sıgınacak bir yer aradım!
Ve
yüregimin derinliklerine götürdü beni sevdan!
Vakit gece, hava ayazdı.
Güller arasında gezinirken
Yollarım sana çıkar, sen bilemezsin!
Güneşin sıcağında oturacak gölge ararken
Yollarım sana çıkar, sen bilemezsin!
Yağmur yağdığında dulda ararken,
Bu sevda denizi içimizde büyüdü okyanus oldu
Kırdık sevdamızın yelkenlerini alabora olduk
Affet sevdiğim yüzmesini bilemedik
Sevdamızla coşarken gönlümüz değer vermesini bilemedik
Gece olunca sanki mahşer anı!
Gönül divanı kurulur
Hesaba çekilir duygular
Ve
Yarım kalan sevdanın
buruk hüznü durur karşımda
Dalgalar vurur sahile,
kum gibi sürüklenirim.
Rüzgar eser, yaprak misali savrulurum.
Sen hasret, özlem olursun!
Ateşe düşmüşcesine yanan ben olurum!
Sevdalanmadan mecnun olmuş leylasında
gerçek sevdaların adı kalmış mazinin sayfalarında.
Dün unutulmuş, her şey yapmacık!
Özünden kopan gençlik!
Bu gidiş nereye?
...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!