Ne bana iyi bir yar olabildin.
Nede yaralarımı sarabildin.
Gittikçe yaralarımı daha çok kanattın.
Pençeleyip durdun.
Yetmedi, yüreğimde yeni yaralar açtın.
Bu da yetmedi,
Aşk birlikteyken sevgiliyi dolu dolu yaşamaktır.
Sevgiliden uzaktayken ise dolu dolu düşünmek
Dolu dolu hayal etmek, yaşamak
Ve dolu dolu hissetmektir sevgiliyi.
Öyle ki sevgiliden başka her şeye kör olmak
Sağır olmak ve lal olmaktır.
Belki ansızın çeker giderim,
Hiç umulmadık bir anda
Herkesten ve her şeyden habersiz.
Bir sonbahar gecesinde
Yada bir zemheri gününde.
Ya da ne bileyim işte
Ey Yar!
Biliyor musun şimdilerde seni düşünüyorum,
Gidişini, beni yok edişini
Hep seni suçlar dururdum ya,
Yapamıyorsun derdim,
Canıma kastin mi var diye
Ben her şeyden senin uğruna vazgeçmeyi göze almışken,
Sen beni her geçen gün nefretinle yoğurup duruyordun.
Ve öyle bir hal aldı ki sana olan bu sevdam
Şimdi bütün nefretlerimi sana karşı kullanıyorum
Bu aşk!
Belki biraz yıpranır
Belki biraz solar.
Belki kararır.
Belki biraz ağlar.
Ama bu aşk!
Günün berbatsa kabahat sende,
Ruhun berbatsa kabahat inancında,
Aşkın berbatsa kabahat samimiyetinde,
Aklın berbatsa kabahat düşüncelerinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!