Abdulkadir Saylan Şiirleri - Şair Abdulk ...

Abdulkadir Saylan

Ben, benden gidene pişman olup geri dönse bile kapattıığım o kapıyı bir daha asla açmam.
Çünkü bir kişi gitmeyi aklına koymuşsa, dönerse birgün gene gitmek için yola çıkar.

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Deliler gibi severken,
bir anda bırakıp gitmek kadar,
unutmakta gerçekten kolay olur mu?
Birgün hatıralar gözlerimizin önünde canlanınca,
yüreğimizdeki yangını dindirmek için
dönmeye cesaret edebilir miyiz ki?

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Tedbirin yoksa mücadelenin bir faydası olmaz.
En küçük bir sorunda mücadeleyi kaybedersin.

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Birgün parayı bulunca ne yaparsın dediler?
Parayla kendini adam sananlara bağışlarım dedim.
Peki parayı sever misin dediler?
Benim hiç param olmadı,
Olan paramlada hep kitap alıp onları okudum dedim.

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Sensiz bir hayat istiyordum artık,
Kaçmak, kurtulmak geliyordu içimden.
Gidersem, uzaklaşırsam unuturum
Öyle inanıyordum her zaman.
Olmadı Yar olmadı
Kaçtığım her yerde

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Sevgili dediğin!
Sevdiğini her yönüyle sevmeli.

Sevgili dediğin!
Yeri geldiğinde sevdiği için
Kendinden vazgeçmeyi

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Başaramamak diye bir şey yoktur.
Gün gelir, en imkansız bile başarılır.
Yeter ki, inanç olsun!
Yeter ki, azim olsun!
Yeter ki, mücadele olsun!
Yeter ki, sabır olsun!

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Sevdiğini yalnız bırakırsan
Sevdiğinden olursun.

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Tutamayacağınız sözü veripte kimseye umut vermeyin.
Çünkü verdiğiniz sözü yerine getirmediğinizde, karşı tarafın umutlarını yıkmış olursunuz.
Belkide o kişi sizin verdiğiniz sözlere güvendiği için bütün hayatını size adamıştır.
Ve siz o kişinin umutlarını yıktığınız için dünyasını yıkmış olursunuz.
Buda bir ömür vicdanınızın azabıyla yaşamaya sizi esir eder.

Devamını Oku
Abdulkadir Saylan

Eğer güven bitmişse, orda aşkın sevginin hiçbir gücü kalmamış demektir.
Sevdiğinin gözünde güveninin bitmesi yaşarken ölmeye benzer.
Yaşarken ölmek öylesine acı, öylesine kahırlı bir durumdur ki;
Gerçekten ölmüş olsa o kişi, en azından cenazesi yıkanır, kefenlenir, cenaze namazı kılınır ve sevdiklerinin gözyaşlarıyla mezarına konur. Ve ziyaret edilecek bir mezarı olur.
Ancak yaşarken ölenlerin, ne cenazesi olur, ne mezarı, nede arkasından bir yas tutanı.

Devamını Oku