Ben seni masallarda değil,
Yüreğimin en derinliklerinde buldum.
Öyle bir girdinki yüreğime,
Gün oldu nefretim bile
Sana olan bitmez tükenmez
Özlemime yenildi.
Beni kendine öyle bir getir ki
Yeniden hayata açayım gözlerimi.
Ve beni kendine öyle bir bağla ki
Çözüldüğümde yeniden hayata küseyim.
Tek dermanın sen ol
Tek nefesim sen ol
Birgün gelir belki anlarsın
Seni ne kadar çok sevdiğimi.
Yokluğumun gün geçtikçe
Ne kadar yüreğini acıtacağını.
Hasret çekmenin ne kadar
Canını yakacağını.
Güneşim olmanı beklerken,
Rüzgar olup, yanan mum ışığımı da söndürdün.
Beni zifiri bir karanlığa terkettin.
Şimdi ne önümü görebiliyorum,
Ne de geriye gidebiliyorum.
Tek bildiğim
Can çekişen bir sevdam var.
Ha öldü ha ölecek.
Bu aşktan yana
Ne dermanm kaldı
Ne de umudum.
Bana artık seni kaybetme korkusu yaşatma,
Ya beni bir çırpıda sil at
Ya da beni bir ömür sahiplen.
Ya beni kendinde öte gör
Ya da beni al ayaklarının altın ez gitsin.
Ya beni kendinle yaşat
Güneş olmasaydı seni güneş bilirdim.
Ay olmasaydı seni ay bilirdim.
Yıldızlar olmasaydı seni yıldız bilirdim.
Ancak hepside vardı.
Olmayan sadece benim YAR'imdi.
Bende seni YAR'im bildim.
Düşe kalka yaşarken buldum seni.
En umutsuz en çaresiz anımda yoluma çıktın,
Gitsem mi kalsam mı diye
Düşünüp dururken sende kalmaya karar verdim.
Sana İnandım, güvendim,
Sonra sevdim seni.
Bir adım attıktan sonra beni mutlu ettiğini sanıyorsun,
oysa attığın sonra ki adımlarında yıktığın binlerce hayallerim vardı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!