Abdulkadir Saylan Şiirleri - Şair Abdulk ...

Birgün bende öleceğim
Usulca.
Herkesten habersiz
Beklenmeyen bir anda.
Mutlulukların ortasında
Gerçekleşmeyen düşlere hasret.

Kaf dağı emir aldı
Gölcük damarını salladı
Tam 45 saniye sürdü
Gölcük yerle bir oldu.

Zengini, fakiri

Kayboluyor bir bir umutlar,
Hayat keyifsiz bir masal.
Herşey çaresiz görünüyor
Mutluluk sadece bir kelime.
Anlamı yok geçmişin artık.
Bir masal olarak yazıldı.

Duymaz kimse feryadımı
Bilmez kimse acılarımı
Silmez kimse gözyaşlarımı
Senden başka canım annem.

Sarmaz kimse yaralarımı

Ben köyümü özledim.
Kuzuların meleyişini,
Akan çayın sesini,
O soğuk sularını,
Köyümün havasını,
Dağlarını...

Sana mı düştü el işine karışmak
Neyin vardı ki orada kaybedecek
El işine karışmakla insan ne kazanacak
Yerinde dursan rahatlık mı batacak?

Artık maziyi unut
Yeni bir hayat başla.
Kimseye lanet etme
Herkesi yeniden sev.

Yeni bir hayat başla

Bu kardeşlik nereye gidiyor
Ya Rab!
Kim kimi vurarak hıncını alıyor.
İnsan kardeş katili olarak
Galip olduğunu mu sanıyor?
Bu nasıl bir savaş ki,

Hayat nedir ki Arkadaş
Bir çıkış bir iniş değil mi?
Bizde bu çıkışı çıkan
Bu inişi inen
Üç-beş kişi değilmiyiz
Arkadaş! ..

Eskidende dünya böylemiydi Dede!
Hep kavgalımıydı insanlar,
Her yer hüzünmüydü,
Yine kaçarmıydı cesurlar,
Eskidende böylemiydi hayat.