yalnızlığım müzmin vuslata gebe
kırılmış putların manâsıyım ben
imânım aşk ise cellâta gebe
parça parça tanrı hânesiyim ben
.
sanmayınız insan vahdet-i mevcut
gel ey gülümün solmaya meyyâl alı; korkma
vuslat arayan göklere muştun, yere bakma
.
bir ölgününüm toprağa aktım oluğundan
çil çil çiçeğim açmadı heyhat başa kakma
.
Her gün güneş dikip, ışkı biçeriz
Körelmeyen heves; arzuya kamber
Yudum yudum ateş kalmaz içeriz
Kavuşan iştiyâk kokarken amber
.
Kalbimden alınıp, akla koyuldum
üzerimde ağırlık
yer küre cefâlarında
çekişir dirilişler ile
tekerrüren teşvik ediyor
ben ve o düşüyoruz
gâhi gökten gâhi gözden
dünyaya bir kuştan bakarken gönlüm
vurulup düşen var, ciğerim ko’maz
suyu sıkılıp da akarken gönlüm
yerlere yeksan aşk değerim ko’maz
.
atlı karıncaymış sallı şer endam
ey âşkıma hak, rûha nefes ver coşa gelsin
kalbî sevi, bal dök yalasın yâr hoşa gelsin
.
sûzân sıcağından veriyorken yanasım var
gör şâhika, âhûnigahım şevk koşa gelsin
.
cânanî ol aşkın mekânı gönül
son cemreydi yere döktüğüm servet
ney’e üfle, ağlat kemanı; gönül
sabaha çıkmadan kavuşsun halvet
.
boynumuz bir vavdır doğan zuhura
Bedenim çâmur ya, ruh yâldır yâldır
Köçek gibi yârim alkışla gelsin
Bata çıka ateş; yan daldır daldır
Gelsin varsın da zülâl kışla gelsin
.
Ağırlıktan uzak yumuşak kalpler
Sürmelenmiş sanki, hatt-ı üstüvâ
Nalâna pes oldum yâr art niyet var
Cân mıyım cânan mı sanki istiva
Payıma râzıyım; hakkâniyet var
.
Oltasına vurdum bağdı misine
Evimdi sırçadan saray yerine
Sancağı burçlara sargın fütûhât
Erkenden seherde pazar yerine
Koyuldum yoluna, bitmez seyâhat
.
Felâha meyletmez derin çıkmazım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!