Sana şiir yazdığım zamanları bir kenara bıraktım
Yanına da yüzünü gördüğüm anları
En derin uykudan gece vakti uyandım
Anladım sensiz saatler,günler boş geçmiş
Aylar yıllar ömrümün yaşanmayan yanları
Her gece onikiyi vurunca saatim
Sığınak,baba ocağı
Sığınak,anne kucağı
Sığınak,sevgi yumağı
Sığınak,sığınak kime sığınak?
Sığınak,mutluluk demek
ilkin sarmaşıklar sustu
sonra da piyano
çigan çalan büyülü peri
zamanın yokoluşuna doğru gitti
gördüm
ve ben ona hiç bir zaman
Mecalsizim
Ömrüm buz kesmiş devasa korkularımın üflediği nefeslerle
Kesik duyguları üstüme yorgan almanın bir günahımı sensizlik
Boğulmuş silahlarla saldırmamı emrediyor komutan
Galiba ben kaybedilmiş görülen bir demirbaşım
Bu yüzden ayağım mayında
Hapsolmuş toprakların özgür kızı Süreyya
Hanedan izlerine kanıp sende kaybolma
karanlık dehlizlerin sonu yok sanıyorsun
İsterdim sonsuz olan sade dehlizler olsun
Yaralar taşıyorum sonsuz ve kapanmayan
müddetsiz bekleyişim beni usandırmayan
Sana şiir yazmaya mecbur eder
En hovarda şairi bile güzelliğin
Sana esaretimeyse isyanın
Affet sensizliğin bedeli yok oluşumdur
Söyle güzeller güzeli
İdamımamı fermanın
Mıhını düşüren küheylan gibi
Savaşımı başlamadan kaybettim
Yokluğun düştüğüm heyalan dibi
Gölgene hiç uzanmadan kaybettim
Bir dağ türküsünde çiçekti adın
Ah mahsun bakışlı lale
Diğerleri gibi olamadın hiç sen
Kurulup oturamadın çiçekçi tezgahlarına
Plastik çiçeklerin sahte asaletinde
Ne nazlı çıktın sen böyle…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!