Abdulkadir 1 ( şahlanış) Şiiri - İshak Aras

Abdulkadir

Boğazdan dışarı, saçsın yediği
Namerdin sırtına, vur Abdulkadir
Parmağı dokundur, açsın gediği
Bebenin hakkını, sor Abdulkadir

Gücün iman üzre, bunu bilesin
Bizansın surunda, sen ki güllesin
Aslın neslin belli, zulme kalesin
Kılıcınla boydan, yar Abdulkadir

Yakışmaz namerdin, tırsmak izine
Elbet lazım gelir, kusmak yüzüne
Varmıdır islamda, susmak özüne
Haksızın önünde, dur Abdulkadir

Uçkur bağlamasan, düşen donundur
Zalimin önünde, susmak sonundur
Dünkü düşündüğün, bugün konundur
Yarını bugün den, yor Abdulkadir

Nasırlaştı artık, vurduğun kafa
İşe yaramadı, ektiğin vefa
Ayyuka çıkıyor, çektiğin cefa
Yanında kalmasın, kâr Abdulkadir

Ezanlar hür adem, gönlün seladır
Sesini kıstıkça, bitmez beladır
Ne yeşil ne mavi, nede eladır
Gözlerimiz artık, mor Abdulkadir

Eşref saatının, bad'ını bekle
Etiketini vur, kodunu ekle
Semerini bağla, odunu yükle
Cehennem yoludur, nar Abdulkadir

Ağırlaştı artık, sırtımızda yük
Dibinden kopmalı, o zararlı kök
Fermuarını çek, kirecini dök
Kokuşmasın artık, sar Abdulkadir

Geri gelmelidir, açılan çağır
Sızlıyor bilesin, vurdukça bağır
Ameliyat lazım, kafamız ağrır
Beynimizde oldu, ur Abdulkadir

Cesaret okunur, er yönümüzde
Asırlar saklıdır, bir günümüzde
Baş indirmek yoktur, hür genimizde
Fatih'in pek ruhu, var Abdulkadir

Bize bizden olan, yar Abdulkadir

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
14 Eylül 2020