Abdulhamit Güllük Şiirleri - Şair Abdulh ...

Kaçmadığımı sana bir anlatabilsem
Kanadının kırık olduğunu bir anlasam
Yüreğinin ne kadar dolu olduğunu bilirim
Gitmek içimi yakıyor...
İhtiyacım olduğunda bir gün
Bırakacaksın beni...

Söyle sevdiğini, bir mektup yazda,
Bir teselli arardım, kırık sazda,
Kaç gece, bu gönül kaldı, ayazda,
Bana gel deseydin, ben gelmez miydim?

Her vuslatsız, mevsimler solsa bile;

Yakıp yıktı sevdanın ateşi
Yüreğimin yangınlarını söndüremezsin artık
Bir ömür gelip geçti,
Solan bir gül gibi..
Boş yere avunma gönlüm,
Ne bekliyordun vefasızdan?

Çok yoruldu bu gözler aşkın yollarında,
Her gün yıkandı umutsuzluk sularında,
Seni çok aradı İstanbul koruluklarında
Yeter artık ne olur gözlerime dokunma...

Gelip geçenlere seni hergün sorup,

Her yerde hatıran var
Ne yapsam nafile
Herşey seni hatırlatır...
Al yastığımdan kokunu
Gözyaşlarımı yastığıma sor!
Al başımdan sevdamı

Ey sevgili!
Kalbimi, ruhumu, kutsalımı,
Yağmurlu siyah bir gecede,
Bir bir yıktın ne yazık ki...
Sen herkesi dost mu sanıyordun
Demiştim ki;

Gel bana ne olur,gör hallerimi,
Şimdi hangi diyarda geziyorsun?
Senin için söyleyen dillerimi,
Sustu diyorsan,aldanıyorsun...

Anıları yere dökmeyecektin,

Nasıl da bu koca yüreği yetim bıraktın,
Çekip gittin delicesine..
Merak etme sen beni
'Kötüye bişey olmazmış dedin'..
Dersin de kötüyü seveni hiç düşünmezsin..
Sevenlerin nasıl da kötüleşeceğini unuttun

Güneş her gün sensiz bu şehirde batıyor,
Ayazlar, akşam hüzünlerime,
Kederlerime nağmeler söylüyor
Yine sen varsın kimsesizliğimde bu gece...
Poyrazlar bir başka, rüzgarlarda hoyratça esiyor...
Gecenin sessizliği, içimi ürpermeyle dolduruyor..

Ey dost!
Sen aşkı,
Sevgi mi, hicran mı, vuslat mı...
Sanırsın?
Aşk deryasına düşme
Yanarsın!