Abdulbaki Erginoğuz Şiirleri - Şair Abdu ...

beni yüz yerindem vursalar
bu dertli bedenimi dar ağacına assalar
bin kat yerin dibine gömseler
inanki sevgilim seni asla unutamam

karanlık dipsiz zindana atılsam bile

Ben şimdi karnı acıkan ve annesinden mama isteyen bebek
Ben şimdi çocuklarla döğüşüp üstünü kirleten bir çocuk
Ben şimdi yaşamadığı sevgiyi sende bulan bir genç
Evet ve ben şimdi seni deli gibi seven divanebiriyim.

Sevgiyi sen ver bana, ağlarken gülmeyi sen öğret

Sence seven gönül rahat uyuyabilir mi
Ya sensiz zaman geçebilir mi
Peki sende ,sende benim seni sevdiğim kadar
Beni sevebilir misin
Ama sen sevginin ne demek olduğunu nereden bileceksin

Haydi gel
Yoksa kaybolacağım karanlıklarda
Belki sisli bir sonbahar akşamı
Belki hüzünlü bir kış gecesi
Cesedimi bulacaklar çamurlar arasında
Gelip sana haber verecekler

Bu ne bitmez çileymiş
Aşkı ile alev alev yanıyorum
Bir hatadır işledim allahım
Senden af diliyorum

Acılar bir bir dayandı kapıma

Günlerden bir gün cumartesi
Akşam saat 4,5 ile 5 arası
Vapurda bir güzel gördüm
Güzelliği sanki güneşin yarısı

Oturdum karşısına ona bakmaya

Aşkından oldum deli
Ne gecem ne de gündüzüm belli
Bu sana sevgimin bedeli mi
Bu böyle olmaz öğle değil mi 'sevgilim'

Hep gözümün önündesin

Nerede aşkın orda sevgin olurum
Bahtımın peşinden ağlar giderim
Perişan oldum derbederim
Söyle sevgilim seni “sevmek günah mı”

Bir günü diğerine bağlayan nedir
Bir ışığın karanlığa dönmesinin sebebi nedir
Bir insanın kendisini yalnız hissetmesinin sebebi nedir
Sizce de değil mi “Geceler”

İnsanı hayata küstüren

o tatlı yüzüne
parlayarak ışıldayan gözüne
mutluluklar dolu gülüşüne
aşığım yar aşığım

o güzel sarı saçına