Abdul Hadi Bay. Şiiri - Şair Işığımız

düşenin dostu elbette olmaz.
yananın ateşi- külü savrulmaz.
kor olmuş yürekten -lavlar mı akar
içinden kör eder tüm hizlerini
aşklara gebedir, fani düşlerin.
kim görmüş sevdayıla birleşenleri
ya yakarsın yada yı kılırsın. değil mi
an lamak GEREKMİŞ* YÜREĞİN DİLİNİ..

faniden bakiye geçmeyi dene
aşkları emrine verene dön bir de
kavuşmak bu kadar değrli ise
sonsuzluğun ışığı * yetsin bizlere
nasılsa * her şey bir gün kalır geride.
kanayan kalbine- elin sürsene
kendimizi sevelim. değer biçelim.
vefasızlar uğruna - helake gittik.
arştan gelen sürmeyi. kalplere çektik
hak süruru ile şenlenelim VAY.
hak rızasın uğruna- diyelim hep HAYY..
düş en biziz - yine bizden bize faydalar. VAR.
hak yolcusuyuz. dönüşteyiz- sizlere SELAM LAR.
===================================
Gönderen: abdulhadi bay
Konu: [kiyamete-kadar] düş de görürsün
----------
Görmek mi istersin illa gözünle
Bir kara sevdaya düş de görürsün
Gözlerine bakıp kalp atışını
Benim gibi narda piş de görürsün

Hasret ateşinde kavrulanları
Külü yara doğru savrulanları
Ömrünü tüketip devrilenleri
Zamanı şöyle bir deş de görürsün

Baharda bilmezsin kar ne,tipi ne
Dolanırsın bir ipsizin ipine
Adam mı bellersin bakıp tipine
Bir ömür onunla koş da görürsün

Yıllar yığıldıkça büker belini
Devamlı yokuşa salar yolunu
Yüreğinde tozan sevda külünü
Sekseni,doksanı aş da görürsün

Her yari andıkça kulağım çınlar
Hadi’nin halinden yananlar anlar
Bu yoldan gittiler nice mecnunlar
Onlar gibi çağla, taş da görürsün