Gel otur bir habbe, edelim hoşbeş,
Diyorlar ki Abdo, yaşın otuz beş,
Gene evde kaldın, bulamadın eş;
Ağlayak mı, yoksa gülek mi edem?
Kızlar istiyor ki, maaşı olsun,
Giydiği işlik, Hint kumaşı olsun,
Beşi birlik, bir de tektaşı olsun;
Çalışak mı, yoksa çalak mı edem?
Altın uçtu, dolar hepten fırladı,
Mazot tükenince, motor hırladı,
Şartlar bu yıl abooo, bizi zorladı!
Sürünek mi, yoksa kalak mı edem?
Bıldır kurak geçti, darı olmadı,
Buğday biçtik, ambar yarı dolmadı,
Pambık çok masraflı, kârı kalmadı;
Sulayak mı, yoksa yolak mı edem?
Adaylar seçimden seçime sorar,
Sonra ne el eder, ne beni arar,
Her sefer inanmam ne işe yarar?
Kanan göz mü, yoksa kulak mı edem?
Ever desem, anam terör estirir,
Babam kaşın çatar, zumzuk gösterir,
Bu müzminlik beni candan küstürür;
Yaşayak mı, yoksa ölek mi edem?
12.06.2018
Muhittin Alaca
Ede: Genelde erkek kardeşler arası hitap şekli.
Habbe: Küçük parça, tahıl tanesi.
İşlik: Gömlek
Motor: Traktör
Bıldır: Geçen sene.
Darı: Mısır
Pambık: Pamuk
Zumzuk: Yumruk
Kayıt Tarihi : 12.6.2018 18:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!