Sildim bütün geçmişimi tanıştığımız ilk gün
Yeniden yaşam buldum bedenindeki kara parçalarında
yeni doğmuş bebek gibi
Bakışların emziriyordu gülüşlerimi
Büyüdüm
Geçen onca yıldan sonra
İkimizde ölü bir anı yazıldık eski sayfalara
Sonunda gittin işte ardına bakmadan
Ben hala ilk gündeyim
Unuttum alfabeyi
İsmini oluşturan harfler dışında
Bir ışık bulmalıyım şimdi
Sönmeyen ateşin külünden olan
Gündüzü olmayan gecenin yıldızı gibi parlayan
Gülmeyi unutmuş bir çocuğun tebessümü gibi
Yazmaktan usanmış bir şairin son şiiri gibi
Sonra deryaları kırmalıyım içimde kuduran dalgalarla
İlk defa konuşacak gibi tutuk şimdi dilim
Tetik çekmiyor hislerim
Hiçbir anlamı yok artık gizlemenin yaşananları
Ben aşka buladım ellerimi
Silin ellerimdeki kanı
Zindana atın ninnilerle büyüttüğüm hatıralarımı
Bir ışık bulmalıyım hala vakit varken
Yokluğuna adadığım gülüşüme benzeyen
Bir ışık bulmalıyım
Gidişine kurban ettiğim gözlerime benzeyen...
Kayıt Tarihi : 5.5.2006 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ben şiir başlığını görünce
aklıma ilk gelen
bu bir bir temizlik şiirimi diye düşündüm..((:
ama okurken anladımki bu
hijyenik bir hüzün şiiri..
bazan hüznüde etmizlemek lazım değilmi..
selam ve dua ile..
hayırlı cumalar..
TÜM YORUMLAR (1)