Abbas Yurt Şiirleri - Şair Abbas Yurt

Girdaptaki yalnızlığıma,
Fırtına gibi girdin Bitanesi.

Bırak beni n'olur?
Bırak kendi yağımla kavrulayım.
İnan ki...

Umutlarla Çıktım yola,
Hayallerim düşe döndü.
Muhtaç oldum birkaç pula,
Her şey yine başa döndü.

Yollar uzun, rahvan atım,

Ne kaymakam, ne de vali,
Gerçek bir dost yeter bana.
Beyhudedir dünya malı,
Gerçek bir dost yeter bana.

Bütün dünyayı verseler,

Bu benim oğlum...
Adam gibi adam!
Kim demiş ki ham,...
Asaleti özünde tam,
Duruşunda alırım ilham,
Sevgiyi haykıran türküdür

Zifiri bir karanlıkta,
Bir anda kaybetmiştim yolumu...
Tek bir ışık, tek bir yıldız yoktu! ! !
Sanki...
Sanki herşey üstüme geliyordu.
Yalnızlığın ve kaybolmuşluğun vahşi korkusu

Benim ülkem bir cennettir,
Emsali bulunmaz tektir,
Hepimize emanettir,
Bir masalsın sen Türkiyem.

Rumeli ve Anadolu,

Gönülden gönüle kurulmuş Köprü,
Duygular sel olmuş; söze ne hacet.
Sevgi denizinde yapmışlar sörfü,
Yürekleri yanmış; köze ne hacet.

Aşkın şarabını doldurmuş içmiş,

İnsanoğlu yaprak, ecel bir rüzgar;
Yüce Hakkın emir etmesin bekler.
Dünya dedikleri bir koca hangar,
Ademden sırrına yetmesin bekler.

Buğday tanesini ekmiş tarlaya,

Aşk kelimesinin anlamını bilmezidim,
Aşka inanana için için güleridim,
Aşkı ben boş, gereksiz bir duygu sanıridim,
Aşk çarptı beni yerden yere vurdu savurdu.

Bugün kâinatı seyrana çıktım,
Gözyaşı sel olmuş amma akmıyor.
Çorbaya şöyle bir limonu sıktım,
Herkes kaşıklıyor amma çakmıyor.

Senaryo yazılmış, başlamış çekim!