Abbas Turan Şiirleri - Şair Abbas Turan

l.
gün ile ben
ölüme öpüşme kala bir yerdeyiz
bizi bekleyen sonun eteklerinde
sana düzeltiyoruz alınyazımızı
'nazlı seher uykularımız' birikti

Benim anam;
Romatizmal ağrıları,
Saçından kopan tele dolar dururmuş hep.
Kargaşalarında şaşkınlık mayalı küçük elleriyle
Çocuklar ağlayıp çiçekler gülüyorken de,
Gözlerini yolar koparır gibi yuvalarından,

gönül denizim türkçe'me

I.
bulmaca dolduruyor sözcüklerin peşinde
aradığı kendisi de ah onu bir bulabilse
ağzı kulağa kilitli yalnız belleği tetikte

sen ağrılarımda kullanılmış bir zaman zincirisin
gidişinle ben yalan ve yanılgıyım
hançer eder gibi bileme adımlarını
ben ağlayamam
anlatamam kendimi
bu arada sen

l.

temmuz yelim
gül dökümlü saçlarını
ayrılığa bölüştürür gibi örme ne olur
bendeki bir nice hasrettir

yollar katlanırdı ayrılığın silme türkü dolunca
ben de çocukluk yanımı
yanağında güneşletip kirpiğine asardım
gün bitince seni ben ay'a tutar severdim

gölge giyerdi betonlar ben seninle çoğalınca

tükürdümse de içimi tüten yangına
tek koymadım kimseyi acıda ve tasada
sevdim dalında dikenliği
zil takıp kuyruğuna suçun
tuttum sokakları ölüme yasak ettim

sensizliğe
bendeki
seni
anlatıyorum

saçlarını

I.
korku yutmuş çocuklar
sağ yanları dostluğun sol yanında yamadır
'insanoğlu çiğ süt emmiş' diye diye
soyup soğan etmişler o güzelim düşleri
yazık mı desem yapyazık mı

Bak yavrum;
Bura huzursuzluk evi...
Sensizliği çoğaltacak ne istersen var.
Tabakta yüzüme bakan elmalar…
Yüzümdeyse,
Elmaya diş bileyen bir isyan kırmızısı