Abbas Şiiri - Rıdvan Kızılkaya

İşte kabirdesin
Bir de musalla taşı
Başında imam
Okunur selan
Üstünü örttüler kara toprakla
Tabaka tabaka toprak parçaları
Altında sen, üstünde insanlar
Hayat bu işte gelip gidersin
Ardına bak, herkes gitti
Bir sen kaldın...
Ne kadar zor ve büyüleyici bir acı
Ardında seni bekleyen bir ana yüreği
Bir çığlık ki; feryadı dağlar yürekleri
Düşünmedin geride bıraktıklarını
Ağıtlar inci gibi dizilir ana yüreğinden
Çok şey yarım kaldı...
Havanın güzelliğini
Rengarenk açan çiçekleri
Baharın gelişini, güzel havayı
Artık çekmeyeceksin içine mis kokuları
Görmeyeceksin en yakınlarını
Mesela candan yakınlarını dahi
Mesele köyde büyüyen, ölen insanları görmeyeceksin
Kimseye anlatacak anıların olmayacak
Belki de en güzeli evlat kokusunu bilmeyeceksin
Her şey yarım kaldı anlayacağın...
Kimse seslenmeyecek sana Abbas diye
Artık yoksun
İsmin geçtiğinde sözler düğümlenir bir hıçkırık misali
Derin ve nemli gözler, kapıya odaklanır
Sanki çıkıp gelecekmişsin gibi...
Ne çare giden gelmedi ki sende gelesin...
Her şeyi geride bıraktın, kimine özlem
Kimine hasret dolu yarınlar...
Her şey eksik her şey yarım...
Daha yolun başındaydın
Dante gibi ortasında değildin yolun....