Abbas Şiiri - Naki Aydoğan

Sabah uyanınca dünyaya indim
Akşamı iple çektim
Cennete çıkmak için
Cennet nurdan
Şimdilik elektrikle aydınlatıyoruz
Cennet bu dünyada yalan
Uykumuzu getiriyor
Yatıyoruz
Kandırıyor evrim bizi

Ne kadar çok uyandım şu dünyada
Hala ölmedim
Oluşumumu uyudum

Parçalı bu dünya
Hele bir araya gelmiyor muyuz?
Yapı bina olur
Eşya düşeriz parçalı
Evrimimiz aile parçalar
Millet dolar dünyaya
Ülkeler kurulur

Komşusu aç yatan
Karanlık oturan elektriksiz
Yanı başımızda cehennem bu dünya
Ya ikimizden biri birimiz cennet birimiz cehennem
Mutlu olmak için cennet köle olur, cehenneme
İki cennetlik insan aşkla yaşatmazlar bu başka
Cenneti ayrı korlar bu dünyada
Zebaniler kötülüğü rol almış insanlar
Melekler fakirliği
Arada zengin fakir insan göreceli ahlaklı
İyi kötü rol var, artık ayrıntısına kadar
Hadi oynamayalım ruhumuz bütünlük sağlamasın
Kültürümüz felsefeden soyutlandığında bilgiden kopunca
Kökten tembelliğe düşünce
Tatil edince hayatı hepten
Cümle kurmayı bırakırız tek hecede tek seslerle
Orman yine oluşur vahşilik yine
Cennetten indiysek bu dünyaya cehenneme çıkarız
Birinci ikinci üçüncüyü soğuk atlattık
Yani yarı ömür cennetten vazgeçtik
Cehennemi tam yaşamadık sayılır
İyi mi?
Geceden gündüze indim
Gündüzden geceye çıktım
Değişen bir şey var mı hala canavara kurban, kahraman veriyoruz
Mutluluk esirlik özgürlük kötülük
Kapitalizm
İnsanlığını yaşayan sosyalisttir hayvanlığına düşen faşist
İnsan her ideolojiyle yaşar
Ama solcu dönerse ideolojisi söner
Kim dönerse tarafında cehennemi özgür
Öbür tarafında cenneti tutsak yaşar
Balık rokayı aldım
Rakıyı alamdım arada kaldım
Bu akşamda, cennet haram oldu bana
Abbas