Ne son bakışın çıktı aklımdan
Ne de son gülüşün bana içten
Hele ilk abayı yaktığın andan
Küllerimden doğdum bir hiçken
Derdim vardı, dururdu içerimde
Seni gerçekten haketmek gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla