Stres dolu hayattan,
Koptum bir anlığına,
Atıverdim kendimi,
Abantın kenarına.
Karşıladı bizleri,
Yol boyu yeşillikler,
Öyle havası var ki,
Gidenleri mest eder.
Nihayet kendim ile,
Kalabildim baş başa,
Tatlı tatlı hayale,
Dalıverdim Abant’ta.
Yüksek çam ağaçları,
Göğe değecek sanki,
Yalıyor kulakları,
Rüzgârın tatlı sesi.
Gökyüzünün mavisi,
Göle vermiş rengini,
Kıskanıyor maviyi,
Ağaçların yeşili.
Yürüdüm yol boyunca,
Gürültüden uzakta,
Kurtuldum streslerden,
Cennet köşe Abant’ta.
25.08.2008 Abant
Hüseyin BacanakKayıt Tarihi : 30.5.2009 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saırım 4 sene önceydi ben de gitmiştim.
Öyle hoş anlatmışsınız ki,d,zeler huzur veriyor.
Kutlarım Hüseyin bey...
Tam puanım panonuzda...
Esenlikler dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)