Ab(d)al Güzellemesi Şiiri - Hatice Öğün

AB(D)AL GÜZELLEMESİ -1-

Saçlarım sürüdüm bedenim çekildi
Dirhem dirhem etlerim söküldü
Tarlası kurumuş toprağım biçildi
Boşuna ekildi sahipsiz ömrüm

Uyku gözüme uğramaz oldu
Kurudu damarım su ile yundu
Az ölmedim yar yine uslanmadı
Çekti gitti celladına ömrüm

Sevmenin acısı belimi büktü
Ruhum ezildi yüreğim çürüdü
Bir akbaba geldi leşime çöktü
Cesedim sürüdüm zay oldu ömrüm

Verdim zehrimi elin eline
Çala çala sürdü ağzıma gözüme
Yetmedi tükürdü dilinen özüme
Baykuşlar üleşti virane ömrüm

Yıkıp geçtim kendi evimden
Kirpikten kaştan oldum bir çilekeş yüzünden
Çektim silahımı vurdum göğsümden
Ölmelere doymadı şu asi ömrüm

Kazan kazan et kaynattım ocakta
Od yerine kendim yandım talaşla
Daha pişmeden aş elle avuçla
Yedirdim zalime yetmedi ömrüm

Küllere bulandım ateş harladı
Çileden bağırdım avazım çatladı
Günaha doymayan emanet canı
Saçtı durdu şu cahil ömrüm.

06/08/2015-Hatice ÖĞÜN