Fırça, boya olmadan,
Resmetmek hissiyatı.
Bazen de hayallerle,
Süslemek bir kağıdı...
Okan Korkmaz
İnsan kendine ait bir şeyi
Ancak bu kadar hor kullanabilirdi
Tamam benim içimde atıyor kalbim
Ama ona sorsan
Hepsi senindi..
Şiirler kaldı dudaklarımda
Yarım kalmış hayaller içimde ukde
Aklım hala savrulan saçlarında
Sırtını dönüp gittiğin halde
Gidişine bile sevdalandığım...
Yağmurlu havaları ayrı severim ben
Sanki yalnızlığımı sezip
İmdadıma koşturur
Bir dost eli uzanır göklerden
Defalarca, bıkmadan
Saçlarımı okşayıp
Öyle derdi..
Kocaman gönlü varmış
Karanlık çökse gönlünün değdiği yere,
Işık asarmış nemli duvarlarına karanlık odaların
Güneş gibi boyarmış gönlünün topraklarını apansız
Ona göre sözde, geceden gündüzü söküp alarak
Her geçen gün daha da renksiz yeryüzü,
Ne yaparsam yapayım ışıldamıyor,
Yürek sızım göstermiyor gün yüzü,
Ne yaparsam yapayım kavuşulmuyor.
Gözlerimdeki nemde parmak izlerin,
harika dostum