Hüznünü sevdiğim güzel…
Gözlerimin sönmeyecek ışığı
Ömrün bir akşamsefasıydı
Bulutlu günlerde bile gül gibi açtın
Hilâl kaşların arasında uçurum
Sevgi bir yüce yanardağın…
Püskürttüğün lâv eriyen kayalar
Şarapla yoğrulmuş tavlı toprağın
Turuncusuyla bin yazdan geçtin
Kalbinden yana, yana bir ‘O’nu içtin
Dudağına sürüldü biber kırmızısı
Şimdi ağlayan güz bağın
Aşkın damarından damarına
Göçmen gazel yaprağım yola düştün
Aşk köprüsünden pür çıplak geçen
Bir tek sen, pir oldun geçtin
Kayıt Tarihi : 22.1.2013 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)