A Sen Gidince Şiiri - Mehmet Damar

Ne sözüm kaldı söylenecek,nede bir dal tutunacak
Kara ardıç yangınlarına döndü yüreğim
Acı bir kor düştü içine sen gidince
Her yanım alev her yanım mahşer

Üzerine yürüdüğüm kurşunlar yok artık
Ürkek bir eylemci oldu yüreğim
Heyelanlar olurken içimde,çığ düşmüşken
Dilimde onca kelime birikmişken,
Başım öne düşmüş benim,sen gidince

Söylediğim türküler çiban oldu dilimde
Yazdığım satırlar,ağıt oldu
Ne zaman darlanıp bir nefes çeksem
Aldığım nefes zehir oldu,sen gidince

Dostlarım yaban oldu gönlümde
Suretim yalan oldu gözümde
Sevdiğim hançer oldu gönlümde
Bende ben kalmadı,sen gidince...