A-şaşkın! Şiiri - Mikdat Bal

Şaşkın!

Haset, hiddet, gurur sardı bedeni
Hoşgörü, şefkati bilmiyor şaşkın!
Kalbinde besliyor nefreti, kini
Acayip bir insan gülmüyor şaşkın!

Boğazından başka yoktu bir derdi
Hayatı boyunca ne bulsa yerdi
Yaşı ilerlemiş kemale erdi
Hala doğru yola gelmiyor şaşkın!

Ağzında geveler manasız sözler
Bir de anlaşılsa kızarır yüzler
Elinde telefon dünyayı izler
Namazdan sorarsan kılmıyor şaşkın!

Bildiği tek şey var eğlence müzik
Zil zurna sarhoştur egosu ezik
Eve döndüğünde davranmaz nazik
Kapıyı tekmeler, çalmıyor şaşkın!

Ne söylersen söyle sağırdır duymaz
Yaptığı her eylem kitaba uymaz
Geberecek yaşta bir türlü aymaz
Şeytanın yolunu salmıyor şaşkın!

Yanında değilken arkandan atar
Yüz yüze gelince hepsini yutar
Tepeden tırnağa günaha batar
Biraz tefekküre dalmıyor şaşkın!

Mikdadî bunlardan sakınmak lazım
Çevreyi gözetip bakınmak lazım
Belki uslanırlar dokunmak lazım
Ne yazık nasihat almıyor şaşkın!

Şair Mikdat Bal