Karnım o kadar aç ki, sofrada yemeğim yok.
İstese de hayalle olamıyor insan tok.
Al eline ekmeği sür onu kavanoza.
İletişimle eğer banabilirsen bala
Hadi baldan vazgeçtim, reçel olsa da olur.
Bu tür tüm tatlılar kavanozda bulunur.
İlla tatmanmı gerek tatlıyı fiiliyle,
Ona da var çaresi münasip lisaniyle.
Bıraktım gelişmeyi hayatın akışına
Tahammülüm kalmadı hiç onun açlığına
Hiç bakmıyor yaşıma ne kadar sızlasamda.
Zaman böyle geçiyor, günlerin arasında
Ben hep ümit doluyum sabırla bekliyorum.
Her gün dünden ziyade onu çok özlüyorum.
Artık müjdeyi verse, dünyalar benim olsa.
İstemediğim günler artık geride kalsa.
15.09.2018
Halil Müftüoğlu
Kayıt Tarihi : 15.9.2018 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!