Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bizimki çöktü yere, adam odadan çıktı,
Son sözleriyle sanki, bütün umudu yıktı,
Bakışı donuklaştı, gözlerinden yaş indi,
Hiç ummadığı hayat, gelip omuza bindi.
...
gerçekten de taşınır yük değil omuzlarına binen!...
bakalmı nasıl içinden çıkacak bu kördüğümün....
merak sürüyor...
yarın ofise gider gitmez işlere dalmadan okumalı bir sonraki bölümü...
tebrikler..
dostlukla :)
Hür..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta