Hemşire çıkar çıkmaz, odada bir es oldu,
Adam kaşları çatıp, gürleyen bir ses oldu,
Ve döküldü ağzından, zehir zemberek sözler,
Birden bire büyüdü, o kahverengi gözler.
..........'Ne diyorsun kardeşim, günlerdir yanıyorum',
..........'Hafızamı kaybettim, ben rol mü oynuyorum',
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bizimki çöktü yere, adam odadan çıktı,
Son sözleriyle sanki, bütün umudu yıktı,
Bakışı donuklaştı, gözlerinden yaş indi,
Hiç ummadığı hayat, gelip omuza bindi.
...
gerçekten de taşınır yük değil omuzlarına binen!...
bakalmı nasıl içinden çıkacak bu kördüğümün....
merak sürüyor...
yarın ofise gider gitmez işlere dalmadan okumalı bir sonraki bölümü...
tebrikler..
dostlukla :)
Hür..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta