Hemşire çıkar çıkmaz, odada bir es oldu,
Adam kaşları çatıp, gürleyen bir ses oldu,
Ve döküldü ağzından, zehir zemberek sözler,
Birden bire büyüdü, o kahverengi gözler.
..........'Ne diyorsun kardeşim, günlerdir yanıyorum',
..........'Hafızamı kaybettim, ben rol mü oynuyorum',
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bizimki çöktü yere, adam odadan çıktı,
Son sözleriyle sanki, bütün umudu yıktı,
Bakışı donuklaştı, gözlerinden yaş indi,
Hiç ummadığı hayat, gelip omuza bindi.
...
gerçekten de taşınır yük değil omuzlarına binen!...
bakalmı nasıl içinden çıkacak bu kördüğümün....
merak sürüyor...
yarın ofise gider gitmez işlere dalmadan okumalı bir sonraki bölümü...
tebrikler..
dostlukla :)
Hür..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta