Ey sâki! Kimsede görmedim, tek sende kalmış vefâ,
Yaklaş yanıma, doldur badeyi, ben içeyim bu gece,
Söyle gazelhan, aşkı-sevdâyı anlatacak bir hava,
Ben de anlatayım, derdimi dökeyim size bu gece.
Tutulmuşum bir yâre, sevdam kara mı, ak mı? Bilmem.
Aklıma düşmüş yar, yanıyor içim alev alev, sönmem.
Yaksa da, kül etse de bu sevda beni; dönemem, dönmem.
Sen halden anlarsın, bana çıkar bir yol göster bu gece.
Bilmem ki teselli sende mi, bende mi, hiç kimsede mi?
Ama ben anlatırken, bir tek sen dinliyorsun derdimi.
Bazen ben bana, bazen de sana döküyorum içimi.
Ama yine de gitmiyor aşk alevi benden bu gece.
En iyisi "Hû" çekeyim, benden geçeyim, hissetmeyeyim.
Tâkâtim kalmasın burada, bir köşede pinekleyeyim.
Bitsin ömrüm, Azrail alsın canımı, burada öleyim.
Kavuşayım Mâbûd'uma, vuslata ereyim bu gece.
Kayıt Tarihi : 19.1.2013 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (20)