Aşk ile tutuşan! Ben hem deli dîvâneyem.
Aşka olalı esir, çaresiz biçâreyem.
Aldı aklımı baştan, öyle ki mestâneyem.
Yâri arayalı ben, mekansız âvâreyem.
Revâ mıdır ey yârim ciğerimi dağlatman.
Gözümden akan yaşı, sel edipte çağlatman.
Ağyarı güldürüp de, sâdık yâri ağlatman.
Hedefsiz dolaşırım, mekânsız âvâreyem.
Mestane: Kendinden geçme
Mahmut ÜnsalKayıt Tarihi : 29.1.2015 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (18)