a-Dinini tanımadan konuşur Şiiri - Mikda ...

Dinini tanımadan konuşur dinden kopuk
Beğenmez hiç kimseyi saçmalar abuk subuk
Yürümez ki tehlesen. faydasız kırbaç, çubuk
Tökezler doğru yolda nefretle yüklü olan

Gülerim sözlerine kulak vermem kindara
O şöyledir, şu böyle der saldırır dindara
Hezeyanlar, çamurlar hafif gelir mundara
Dünya’yı bombok görür gözlüğü boklu olan

İslamı tahlil eder buna değilken reşit
Nasıl tarafsız olur kin ile yüklü taşıt
Kızım sana diyorum ey gelinim sen işit
Gün gelir rezil olur niyeti saklı olan

Okuyup araştırıp gönül pasını silmez
Mü’minin münafıkın ne olduğunu bilmez
Öyle boş laflar eder hiç biri yüze gelmez
Başkasına saldırır kendince haklı olan

Ne usul ne kaide bilmez, meale bakar!
Kendince fetva verip işin içinden çıkar
Besbelli kendi sapık, başkasını da yakar
Bunlardan uzak durur birazcık aklı olan

Der Mikdadi ilmini ehlisünnetten alan
Kurtulur bi-iznillâh, onun dışında kalan
Kaptansız gemi gibi, sarıldıkları yılan
İmanı tehlikede şüpheli şek’li olan

Şair Mikdat Bal