ÇOCUKLAR VE BÜYÜKLER
Çocuklar büyüklerin ateşinde yanıyor. Büyükler emelleri uğruna küçükleri harcıyor. Büyükler kötü emellerine küçükleri alet etmekten vaz geçmiyorlar. Büyükler ne kadar büyükse küçükler de o kadar küçük.
Çocuklar, günahsız yavrular, günahkar büyüklerin oyunlarının kurbanı haline geliyor. Biz büyükler küçükleri kendi kirli işlerimizde kullanmaktan vaz geçmiyor, onları kendi kirli işlerimizin kurbanı haline getirmekten çekinmiyoruz.
Biz büyükler önce onların kaderlerine hükmediyor, sonra geleceklerine ipotek koyuyoruz. Bu da yetmiyor onlara kötü örnek olarak kötü bir yaşantı hazırlıyoruz. Kendi ahlaki zaaflarımız aşılıyor, sonra da bunları uyguladığı için onları eleştiriyoruz.
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta