Bizler küçükken;
Benim annem, benim babam diye
Onları paylaşamazdık.!
Çünkü anneye ve babaya muhtaçtık!
Biz büyüyünce;
Onlar muhtaç olup elimize düştüklerinde!
Senin annen! senin baban! diye,
Birbirimize ikram ederiz o kutsal varlıkları.
Rahmani ikram değil bunların sunulması.
Tek gaye bu yüklerden! kişinin kurtulması
Hayal etmişti onlar gönülde sarayları.
Olmadı bu hayaller garanti huzur evi.
Her şeyi unutarak vefasızlık örneği!
Özeli çok pahalı! diyerek pintileşip
Onlara istikamet devlet huzur evleri.
O4.08.2015
‘’Ey Rabbim! Beni, gerek bana, gerekse ana babama verdiğin nimete
şükretmeye ve hoşnut olacağın iyi işler yapmaya muvaffak kıl.
Rahmetinle beni iyi kullarının arasına kat (Neml, 19 ayet) ’’ Amin.
Kayıt Tarihi : 4.8.2015 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
‘’Ey Rabbim! Beni, gerek bana, gerekse ana babama, verdiğin nimete şükretmeye ve hoşnut olacağın iyi işler yapmaya muvaffak kıl. Rahmetinle beni iyi kullarının arasına kat (Neml, 19 ayet) ’’ Amin.
TÜM YORUMLAR (25)