Yar bir mekan bula bilsem seni seyran etmeye.
Senin katında yarim ben canım kurban etmeye.
Gülşeni gül bahçesinde sana efkan etmeye.
Sevdamı sana haykırıp aşkım beyan etmeye
Uğradım yar bahçesine ışık yok hane söngün.
Güneş dahi mahzun doğmuş onunda yüzü solgun.
Çiçekler boynunu bükmüş hepsi perişan meskum
Yar arzı endam etmemiş bahçeye kuşlar suskun.
Eyer.ki görmezsem yari bu gönül olur harap.
Günlerce beklerim yari aç susuz düşsem bitap
Saz çalar ağıt yakarım ahı vah eder mızrap.
Belki çıkar bahçesine o zülfü ahu şebap
Efkan...............feryat
Meskum...........hasta - bitkin
Şebap..............genç - taze.
Kayıt Tarihi : 5.10.2014 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (9)