Uyarak nefsinin sesine eyvah! Hemen aldandın,
Boşuna heder ettin kendini boşuna yandın,
Ne yazık ki uydun o şeytana heyhat ki kandın,
Sen kendini aşık sanarak yandığını sandın.
Aşık olan ah vah eder gülmenin vakti değil.
Var aşıklar meclisine durmanın vakti değil.
O meclisten al dersini gururun vakti değil.
Ayık ol iç bâdeni, gafletin vakti mi sandın?
Öğren ki aşk cefadır, o uğurda hiç sefa yok.
Bekleme kimseden imdat, orada sana ihsan yok.
Mâşuka eylersen sebat, bil ki sana yanmak yok.
Aşk yolu çileli yoldur, kolay geçilir sandın.
Öyle bir sevdaya düş ki, derdine derman olsun.
Mecnun ol Leyla'dan vazgeç, sevdiğin Sübhân olsun.
Hakikat mektebinden al Ders-i Rahmânî olsun.
Aşk-ı Rahmânî olmayan iflah olur mu sandın?
Kayıt Tarihi : 29.3.2013 01:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (19)